Τρίτη 14 Ιουνίου 2011

ομελέτα παπιγιόν!




Μπορεί να μη σου αρέσουν και πολύ οι γάμοι. Μπορεί να μισείς την πολυκοσμία. Μπορεί να νιώθεις ξενέρωτος και αντικοινωνικός πολλές φορές. Μπορεί να μη γνωρίζεις την οικογένειά σου και αυτό να μη σου φαίνεται και τόσο παράξενο. Μπορεί... Συμβαίνει και σε άλλους, να είσαι σίγουρος.

Είναι φορές όμως που όλα γυρίζουν ανάποδα.
Και ανακαλύπτεις ξαδέρφια που αμυδρά είχες ακούσει για την ύπαρξή τους, άλλα που δεν είχες δει ποτέ, άλλα που θυμάσαι μόνο φασκιωμένα κλαψιάρικα και φαλακρά σ' ένα καρότσι και άλλα που είχες χάσει τα ίχνη τους για πολλά πολλά χρόνια. Και αντικρίζεις θείους που ηχούσαν σαν μύθοι άγνωστων πολιτισμών στο μυαλό σου. Και προσπαθείς να αποκαταστήσεις ένα σπασμένο γενεαλογικό δεντράκι. Με αρκετή επιτυχία, για πρώτη φορά στη ζωή σου...
Είναι νύχτα με φεγγάρι και δροσιά, έχει αεράκι όσο χρειάζεται και πολλά δέντρα τριγύρω. Διάχυτη ατμόσφαιρα πάρτι, μουσική για όλους, φαγητό και κρασί. Γυμνές συζητήσεις που ξεφεύγουν από τα τυπικά οικογενειακά που αποφεύγεις, αστεία και χαμόγελα παντού. Ένα ζευγάρι που λάμπει και φωτίζει τριγύρω και μεταδίδει ενέργεια και ενθουσιασμό.
Είσαι ξαφνικά ένας όμορφος άνθρωπος ανάμεσα σε όμορφους ανθρώπους. Ατελείς, όλοι, αλλά αυτή είναι η ομορφιά. Και ξαφνικά ο χορός είναι ένα μέσο για να πέσουν οι μάσκες, ένα μέσο για να μοιραστείς τη χαρά σου. Ένα μέσο για να γεννηθεί ένα σύννεφο από θετική ενέργεια. Και ξαφνικά, όλοι διαθέτουν λίγη τρέλα μέσα τους, μέσα στην ευφορία όλοι είναι και λίγο αυθόρμητοι, ακόμη και άθελά τους.
Κι ο σοβαρός αξιότιμος ξάδερφος γίνεται σε μια νύχτα πραγματικός Μαζωνάκης, με κοινό που προσκυνάει και λιώνει για χάρη του. Όλοι στην πίστα... πίστα... πίστα... πίστα... και εφέ ηχητικά με το στόμα. Κι έτσι καταλήγει μια ομάδα συγγενών να κυλιέται στα πατώματα τρίβοντας το πιπέρι, τραγουδισμένο α καπέλα από τη θεία που έγραφε τα στιχάκια του Άη-Βασίλη. Κι η πάντα μετρημένη γιαγιά να χορεύει ροκ εντ ρολ.
Ωραία όλα αυτά. Ξέρεις όμως ότι τα πράγματα είναι κάτι παραπάνω από ωραία όταν μαγειρεύεται στα κρυφά, σε μια γωνιά του κήπου, η ομελέτα με το παπιγιόν του γαμπρού. Συνομωσία της θεόμουρλης θείας και του συμπαθή γκρουβαλάκου που είναι η μασκότ του πάρτι. Από αυτήν τρώνε οι χορευταράδες και συνεχίζουν το χορό. Και κατά την παράδοση, έτσι είναι που ο γάμος στεριώνει.

Μακάρι να 'ναι έτσι τα γαμήλια πάρτι κι οι γάμοι να μένουν φορτισμένοι με μια τέτοια δόση ενέργειας και αισιοδοξίας. Μακάρι οι οικογένειες να γνωρίζονται λίγο καλύτερα και να βλέπονται λίγο συχνότερα και μακάρι να ανακαλύπτουν λίγα λίγα τα κοινά που είχαν κρυμμένα ο ένας απ' τον άλλον.

Να ζήσετε!

[στη φωτιά... (καλ)ομελέτα κι έρχεται...]

6 σχόλια:

Μαρία είπε...

Χαίρομαι πολύ που τελικά... άξιζε αυτός ο γάμος!!! Το περίμενα το ποστ των εντυπώσεων και είναι θετικό!!! Muito bom menina!!!

undisturbedbliss είπε...

Δεν μου πολυαρέσουν οι γάμοι, αλλά δε θα είχα πρόβλημα να πηγαίνω συνέχεια σε ικαριώτικους. Δεν ξέρω αν είσαι από εκεί! Λάτρεψα και το νησί και τους ντόπιους..

ο γαμπρός είπε...

Παναγιώτα μου,

χθες βράδυ, αφού ρούφηξα το κείμενό σου μονορούφι, το έδωσα στην Αφροδίτη να μας το διαβάσει... ήμασταν όλη η καλή παρέα!

Σε χάρηκα όσο δε φαντάζεσαι στο γάμο μου. Έλαμπες, ήσουν πραγματικά ευτυχισμένη και κάτι παραπάνω.

Αυτό που μένει τόσο έντονα από το γάμο μας και τόσο όμορφα μας το περιγράφεις είναι ότι νιώσαμε το ζευγάρι να μεταδίδουμε και να μοιραζόμαστε με τους καλεσμένους μας τη χαρούμενη διάθεσή μας, την άνεση, το κέφι, την ενέργεια, τον ενθουσιασμό και την τρέλα μας! Ο ένας τραβούσε τον άλλο... Οι "γλυκιές ανατροπές" διαδέχονταν η μία την άλλη. Το γράφεις τόσο ωραία:

"Είσαι ξαφνικά ένας όμορφος άνθρωπος ανάμεσα σε όμορφους ανθρώπους. Ατελείς, όλοι, αλλά αυτή είναι η ομορφιά."

Τα φιλιά μου και την αγάπη μου!

Υ.Γ. Η ομελέτα παπιγιόν είναι γκουρμέ πιάτο για λίγους. Η τρελο-θεία και ο γκρουβαλάκος μαγείρεψαν το γκουρμεδόπιατο μια χαρά...

παναγιώτα είπε...

Menina Maria, κάθε περιγραφή ωχριά... :)

undisturbedbliss, δεν είμαι από εκεί αλλά έχω κάτι ικαριώτες συγγενείς...

γαμπρέ, πάντα ευτυχισμένοι! Πάντα γεμάτοι ενέργεια, γκουρμέ πιάτα και καλή παρέα! :*

Konstantina είπε...

Panagiota mou grafeis toso omorfa k sunarpastika! Ennoiwsa san an imoun ekei!!!
Bravo sou k sunexize na grafeis gia na sunexisoume na diavazoume apolaustika keimena!

Konstantina
companera de classe ;)

παναγιώτα είπε...

¡Muchas gracias compañera! Bienvenida... :)