Δευτέρα 31 Ιανουαρίου 2011

δύσκολοι αποχαιρετισμοί... η φίλη μου!

Είσαι κοντά μου τόσον καιρό... Δίπλα μου, εκεί κάθε φορά, με το γνωστό χαμόγελο και την αφέλεια που σκοτώνει! Τόσο αφοπλιστικά, τόσο απλά... Καμιά φορά ξέρεις ότι με εκνευρίζουν όλα αυτά! Αλλά μόνο για λίγο...
Θα μου λείψει το γέλιο, θα μου λείψει η ενέργεια, θα μου λείψουν οι ατελείωτες συζητήσεις. Θα μου λείψουν οι αφηρημένες μέρες, οι λυπημένες, οι παρηγορητικές. Θα μου λείψουν οι φιλικές συμβουλές με ύφος τουλάχιστον εικοσιτεσσάρων φρόιντ. Θα μου λείψουν οι αναλύσεις με συνοδεία κινήσεων διευθυντή ορχήστρας... Θα μου λείψουν οι ξεσηκωμοί σου, οι ξαφνικές βόλτες, οι παρορμήσεις. Θα μου λείψει το φαγητό και τα ξενύχτια... Θα μου λείψει να νιώθω μεθυσμένη χωρίς να έχω πιει! Θα μου λείψουν οι νυχτερινοί περίπατοι, θα μου λείψουν τα περπατήματα που δεν κάναμε ενώ τα υποσχεθήκαμε! Έτσι, θα έχουμε πάντα κάτι να περιμένουμε για την επόμενη φορά.
Θα χαίρομαι όμως που θα περνάς καλά εκεί που πας και μη φοβάσαι.

Μη φοβάσαι
Μόλις κλείσεις τα μάτια
Κάνε μια ευχή
Μια μόνο σκέψη
Και ονειρέψου δυνατά
Εντάξει;
Πάρε μια βαθιά ανάσα
Έξω στο δρόμο
Ή απ' το ανοιχτό παράθυρο
Νιώσε τον αέρα
Δροσερό και φρέσκο
Χαμογέλα
Κοίτα γύρω σου
Κάπου θα δεις να πετάει ένα χνούδι
Ή να πέφτει ένα αστέρι
Είμαι κι εγώ εκεί 

Σε χαιρετώ τώρα που μπορώ γιατί μετά δε θα 'χω λέξεις μικρή μου και δε θέλω να σε γεμίσω μελαγχολία! ...


[μόνο μη μου πεις ότι δεν αναγνωρίζεις τη φωτογραφία κακομοίρα μου!]

4 σχόλια:

Μαρία είπε...

Πολύ συγκινητικό και πλούσιο σε συναίσθημα! Ah menina! Δεν με λυπάσαι άρρωστη γυναίκα να με συγκινείς??

Ανώνυμος είπε...

Θα το χαρεί αυτό το ποστ η φίλη σου! Πάντα τέτοια όμορφα πραγματάκια!!
Ζωή

eirini είπε...

γυρίζω σπίτι..ανοίγω τον υπολογιστή..μπαίνω στα μηνύματα.
βλέπω την ημερομηνία..τι ντροπή! ιανουάριος γραρει!
ο τίτλος με μπερδεύει.. είναι ποίημα??
διαβάζω..ένα δάκρυ κυλάει! χαράς και συγκίνησης!
γράφει εκείνη..μιλάει για μας!!
η δική μας ιστοριούλα! όλα τα καλά! τα καθημερινά, τα ωραία, τα ξέγνοιαστα.. αλλά και τα δύσκολα..
είναι όλα εκεί! τα άσχημα έχουν ξεχαστεί! όχι διαγραφεί.. έχουν όμως πλέον μόνο νόημα στο ότι το έκαναν πιο δυνατό επειδή ξεπεράστικαν!
και φυσικά δεν τελειώνει εκεί.. η ιστορία δεν έχει τέλος! αντιθέτως υπόσχεται.. εχει μέλλον!!

σε ευχαριστώ πολύ κοριτσάκι μου για όλα όσα ζήσαμε! γιατί είσαι εσύ και είσαι φίλη μου!

εν αναμονή και των επόμενων που θα 'ρθουν..σε φιλώ γλυκά!

παναγιώτα είπε...

μικρή, είναι η σειρά μου να δακρύσω, ξέρεις...
: )